abdoul&stamatia

mexico city hed üs öberhaupt ned gfalle. die stadt isch eifach vel zgross, vollgstopft met lüt, luut ond i jedem ecke isch irgendwer am schreie, wel er sini war, säigs nagelscher, cds oder wunderpille oder eifach nur öbis süesses oder söst öbis zum esse zum verkaufe am aprise isch. sie stigid met ihrne sache au i bus oder metro i. im rucksack händs amigs box dene gha ond i de hand de cd player ond die selber brennte cds. natürlich händs immer de sound i einer lutstärki lo spele, dass eim fast strommelfell platzt, wenn er a der verbi lauft. vel heds au lüt met gitarre oder sie sengid acapella oder bettlid. am schlimmste hani gfonde, wo zwe i scherbe ine glege send ond sich so ihre lebesunterhalt verdienit. isch wie jede versuecht eifach nor uf  irgenden art geld zverdiene.

am afang ben ich immer met de flip-flops umeglofe, bes ich gmerkt ha, dass eigetlech niemert met flip-flops oder sandale umelauft ond ich ha de au usegfonde wieso. för i metro isch gutes schuhwerk werklech unabdingbar,-) mer händ immer versuecht zvermide, i metro istige, wenn sie so vollgstopf isch ond lüt scho a de schibe klebid, wenn tür ufgod. mängisch isches halt ned anderst gange ond es isch werklech en kampf gsi, wenn dich so dür mängi hesch müsse uskämpfe, vor allem wemer no gepäck met üs treit händ.

lag vo üsem hostel isch aber voll cool gsi. voll zentral met blick ufs zocalo.

wie mer spöter gmerkt händ, hed jedi mexikanisch stadt es zocola, was bi üs am ehste de dorfplatz darstellt. es hed immer en kehle meteme vorplatz ond es paar bäum ond bänk, wo zum verwile iladid. meistens hed mer det schuehputzer, chlini ständ ond mängisch no ballonverkäufer atroffe. mer send de wie fluchtartig vo mexico city rechtig puebla witers greist. be mega froh gsi, wo mer die stadt händ chöne hender üs lo.